فکروذکر

کشور آباد من، گلخانه میخواهد چه کار؟
قصه معلوم است، پس افسانه میخواهد چه کار؟

با حقوق آنچنانی، زندگانی در رفاه،
کارمند و کارگر، یارانه میخواهد چه کار؟

در جهان، بالاترین آمار دزدی مال ماست
خرده دزدی، غیرت مردانه میخواهد چه کار؟

ما به چوب و رخت چوپانی کفایت کرده ایم،
ملت ما، جامه ی شاهانه میخواهد چه کار؟

بس که با اشک یتیمان، خون دلها خورده ایم
خون دل خوردن، لب و پیمانه میخواهد چه کار؟

ما که دل را کنده ایم از زندگانی عاقبت
اینهمه آواره ملت، خانه میخواهد چه کار؟

اختلاس و رشوه خواری، سنتی دیرینه شد
این بساط خودفروشی، چانه میخواهد چه کار؟

هر چه آمد بر سر ما، از خودی ها بوده است
کشور من، دشمن بیگانه میخواهد چه کار؟

طبع شعرم گر چه از جور زمان گل کرده است
این گل آزرده دل، پروانه میخواهد چه کار؟
 
https://telegram.me/digar_nabayad_khoft دیگرنبایدخفت

نقل است ازابن_سینا كه:
"کند فهمی ناشی ازسردی مغزاست"
واگر میخواهید برجامعه ای حاکم شویدبه آنها ترشی«به شدت سرد" بدهید
ولی خودتان عسل«به شدت گرم»بخورید.

من مهندس گشته ام راه دلت پیدا کنم...

ور نه با یک شغل ساده می شود خورد و نمرد!!

 "یا مهدی عج"

آدمهاٰ برای هَم مثْل یک کِتابند..

وقتی به آخرِش میرسند..

میرن سُراغ یِه کتٰابِ دیگه ؛

یاٰدمون باشه

هَمدیگه رو زود وَرق نَزنیٖم !

در خانه فریب این همه شیدایی..

در شهر ، دروغ و نفرت و رسوایی..

من بیشتر از همیشه دلتنگ توام..

ای آرزوی قدیمی ام، تنهایی..!

ما خوب یاد گرفتیم در آسمان مثل پرندگان باشیم..

و در آب مثل ماهیها،

اما هنوز یاد نگرفتیم روی زمین چگونه زندگی کنیم..

"خیر" یعنی در جوانی رفته باشی کربلا

رحم کن بر من برات کربلا گم کرده ام..

ﻣﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﻋﻘﺐ ﺗﺎﻛﺴﻲ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ

ﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﻮﻱ ﺳﺮﺭﺳﻴﺪﺵ ﭼﻴﺰﻱ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻣﻲﻛﺮﺩ
ﺳﺮﺭﺳﻴﺪﺵ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ :
‏« ﻫﺮﭼﻲ ﻣﻲﺩﻭﻭﻳﻴﻢ، ﺑﺎﺯﻡ ﻋﻘﺒﻴﻢ. ‏»
ﻛﺴﻲ ﺟﻮﺍﺑﻲ ﻧﺪﺍﺩ
ﻣﺮﺩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ:

‏« ﻫﻤﺶ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻣﻲﺩﻭﻭﻳﻴﻢ، ﺑﺎﺯﻡ ﻫﻴﭽﻲ .‏»
ﺯﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﻠﻮﻱ ﺗﺎﻛﺴﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﮔﻔﺖ: ‏

«ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﻮﻥ .‏» ﻣﺮﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ‏« ﭼﺮﺍ؟‏»

ﺯﻥ ﮔﻔﺖ: ‏« ﭘﺴﺮ ﻣﻦ
ﺷﺶ ﺳﺎﻟﺸﻪ ﻭﻟﻲ ﻧﻤﻲﺗﻮﻧﻪ ﺑﺪﻭﻭﻩ ...

ﻫﺮ ﻛﺎﺭﻱ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻧﻤﻲﺗﻮﻧﻪ .‏» ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻴﭻ ﻛﺪﺍﻡ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﺩﻳﻢ .

قلبِ من همچون درختی شد، ولی این را بدان

این که رویش یادگاری مینویسی چوب نیست!

طلا را به وسیله آتش

زن را به وسیله طلا

و مرد را به وسیله زن امتحان کنید!
فیثاغورث

پرسیدم چرا نماز نمیخوانی؟

گفت: برایم دعای هدایت کن..

گفتم: سرِ كار نرو!

گفت: چرا؟

گفتم: برایت دعای روزی میکنم!

گفتند بگیریم ز تو، حاجت دنیایی خود را

اسبابِ عروسی جوانان برسان، چون تو جوادی..

با این همه غم، یک دل راضی دارم..
باید بروم راه درازی دارم..
دریا شده قطره قطره های اشکم..
انگار که دنیای پیازی دارم...

ترک جان عزیز بتوان گفت..

ترک یار عزیز نتوانیم..!

ما "توبه" شکستیم..

ولی

"دل" نشکستیم..

بی تو دنیای من از مرگ غم انگیز تر است

بعد  نوروز چرا  زنده بماند ماهی..!

یامهدی

دل به مفهوم سیاهی کم کم عادت می کند..

چشم وقتی می شود با مبتذل ها همنشین!

ذهنم پر است چون حرمت از مثال‌ها
از باید و نباید و از احتمال‌ها

آقا قبول می‌کُندَم یا نه؟ می‌روم
بس که برآمده‌ست از آقا محال‌ها

مانند کورها به شما تکیه کرده‌ام
من با اشاره حرف زدم مثل لال‌ها

وقتی خیال‌ها همه در بَندِ مشهد‌اند
باید نماز خواند به پشت خیال‌ها

زائر بهشت می‌رود از روضهٔ رضا
حتی کسی که برده دلش را مدال‌ها

گفتند خوب‌و‌بد همه در هم خریدنی‌است
خود را فکنده‌ام به دِلِ قیل و قال‌ها

گفتم‌که خوش‌به‌حالِ حرم رفته‌ها و کاش
من هم شوم یکی ز همین خوش‌بحال‌ها

خواستم كه بُغض را خجل كنم

خنده را به گريه متصل كنم

واژه را دوباره مشتعل كنم

خواستم كه با تو دَرد و دل كنم

گريه ام ولى امان نداد...

هیچ‌ کس کاش نباشد نگهش بر راهی

چشم بر در بُوَد ودلبر او دیر کند ...